Wow, YouTube bestaat alweer 15 jaar! Wat vliegt de tijd. Het internet is nu niet meer voor te stellen zonder. Als je even niet weet hoe iets moet, wordt al snel een tutorial op YouTube opgezocht. En als de kinderen vervelend zijn; even een kinderfilmpje aan. Jongeren kijken tegenwoordig geen TV meer maar zitten vooral op YouTube.
En dan te bedenken dat het Super Bowl-incident van Janet Jackson in 2004 de inspiratiebron voor YouTube was. Jawed Karim kon hier namelijk online maar moeilijk videoclips van vinden. Dit gaf hem het idee om een website speciaal voor het delen van video’s te maken. Samen met Chad Hurley en Steve Chen (collega’s van elkaar bij Paypal) registreerden ze in 2005 de domeinnaam YouTube. Al snel werd de site razend populair en haalde vele sites in qua bezoekersaantallen. Google heeft daarom in 2006, na nog geen twee jaar na oprichting van YouTube, het bedrijf overgenomen. Hierdoor heeft het bedrijf de kans gekregen om uit te groeien tot het YouTube zoals we het vandaag de dag kennen.
YouTube is dan ook uitgegroeid tot een ideaal platform voor zakelijke content. Ongeveer 35% van internetgebruikers wereldwijd zit op YouTube. Dagelijks wordt er meer dan 500 miljoen uur aan video bekeken. Dit geeft voor bedrijven de kans om een groot publiek te bereiken. In een vervolg op deze blog gaan we graag dieper in op deze cijfers en wat dat kan betekenen voor ons als bedrijf.
Maar voor nu eerst een paar leuke YouTube feiten op een rijtje.
YouTube is in 15 jaar uitgegroeid tot het grootste video platform wereldwijd.
Van muziek, filmreviews, kinderliedjes tot bedrijfsvideo’s, alles is er te vinden.
Binnenkort misschien ook jouw bedrijfsfilm?
Wat in deze tijden niemand mist, is het gebrek aan beenruimte in het vliegtuig. Het kan, maar comfortabel is anders. Het vliegtuigstoel gevoel beschrijft goed, hoe wij als team opgevouwen in de bedrijfsbus hebben gezeten de afgelopen jaren. Dat probleem is voorlopig niet meer aan de orde. Want ook wij moeten anders werken om op een verantwoorde manier om te gaan met ieders gezondheid om zo jullie videocontent te blijven maken.
In de goeie oude tijd, wat nu zo’n twee maanden gelden is, namen we gemiddeld acht weken de tijd voor een project. Niet dat we zeven van de acht weken aan het nietsnutten waren, zeker niet. In die acht weken werken we niet fulltime aan het project maar juist aan meerdere tegelijkertijd.
Nu de economie bijna tot stilstand gekomen en wij veel bestaande projecten hebben afgerond, zijn we na gaan denken hoe wij projecten anders kunnen invullen. Tijdens én na Corona. Afstand houden is productietechnisch niet zo zeer een probleem. Daarvoor hebben we verschillende lenzen. En zoals je de laatste tijd in het nieuws veel ziet, hengels voor de microfoon. We gaan werken in kleinere teams, niet alleen omdat dit verstandig is wat betreft de richtlijnen van het RIVM, maar ook voor onze flexibiliteit. We hebben de apparatuur om op dezelfde dag, op meerdere plekken tegelijk te draaien. En waarom zouden we dat dan niet doen?
We kunnen 
gelukkig terugvallen op onze ervaring én creativiteit, om in de anderhalve meter economie mee te draaien. Videocontent is en blijft belangrijk. Al zal de reclamemarkt er iets anders uit gaan zien, hoeft dit niet per se slecht te zijn.
Recentelijk hebben we voor het eerst sinds het begin van de coronacrisis weer nieuw materiaal gedraaid. Ik mag dan geen essentieel beroep hebben, maar wel een ontzettend mooi beroep. Ik kwam op veel verschillende locaties voor opnames en heb veel indrukken opgedaan van diverse beroepen. Straks zal het op een grotere afstand zijn, maar dat maakt mijn werk niet minder leuk.
Lees meer over hoe wij werken in onze blogs.
Het cliché van de schrijver achter zijn typemachine die geen begin kan maken aan wat dé nieuwe bestseller moet worden. De muzikant die zijn instrument mishandeld omdat alles hetzelfde klinkt, of de schilder die voor een blank canvas staat. Alle drie maken ze verhalen, maar ten opzichte van deze drie hebben wij als filmmakers één voordeel. Visueel materiaal om een verhaal mee te maken.
De persoon in kwestie verbaast zich over het feit dat hij zes uur van zijn tijd moet vrijhouden voor de filmploeg die langskomt. Ja! Dat wordt zweten. In ieder geval voor ons. Uitlichten, de set ombouwen, camera ombouwen, lenzen wisselen, omstanders uit het shot houden of een shot wat steeds over moet omdat een handeling op beeld perféct moet gaan. Als dat alles samenvalt én het shot scherp is, hebben we bruikbaar materiaal. Best wel een gedoe, vind je ook niet?
Na een opnamedag kregen wij vaak de vraag: Kan ik morgenmiddag de video krijgen? Het is immers alleen nog maar ‘even’ het beeldmateriaal aan elkaar snijden. We werken graag hard, maar we kunnen niet toveren.
Het is vrij gemakkelijk om met het materiaal een eerste opzet van de verhaallijn te maken omdat je allerlei ideeën hebt. De praktijk leert dat die eerste verhaallijn lang zo goed niet is als dat je van te voren had bedacht. Voor mij is dat een goed teken. Ik kan niet in één keer van uren aan materiaal het perfecte verhaal maken. Er zijn oneindig veel mogelijkheden, maar wat werkt?
Er is altijd een onderwerp. In een zin, in een shot, in een scène en in een verhaal.
Twee voorbeelden:
'Het is laat in de avond, de lange zomeravond komt ten einde en het laatste schemerende licht van de zon schijnt in de kamer. Een man zit in zijn chesterfield stoel met een kopje thee en een boek bij het raam. In het schemerende licht leest hij zijn boek tot het echt donker is.’
'Het is al laat, de lange zomeravond komt ten einde. Wat is er lekkerder dan met de laatste schemeringen van de zon bij het raam te zitten met een kop thee en een goed boek? Dat is precies wat Tom denkt. De thee zet hij op tafel, die is nog te warm. Het stoomt nog. Hij gaat zitten en slaat zijn boek open. In het schemerende licht leest hij tot het echt donker is’
Zie je het verschil? Twee keer hetzelfde eenvoudige verhaal verteld, maar de nadruk ligt ergens anders op. In welk verhaal ligt de nadruk op de persoon? En in welk verhaal ligt de nadruk op de omgeving? Ze verschillen, maar dat betekent niet dat de één beter is dan de ander. Verhaal één is mysterieuzer en roept vragen op, waar verhaal twee het gevoel of verlangen van de persoon beschrijft.
Storytelling is een vak. Dat kun je leren, hiervoor heb je een aantal tools. Matthias heeft in zijn blog al wat verteld over storytelling achter de schermen. Er zijn een aantal regels en trucs, maar de basis is creativiteit.
Verhalen maken, ons meesterschap.
Een video of animatie kan er prachtig uit zien. Maar zonder een goed verhaal (storytelling) ben je het morgen alweer vergeten.
Wanneer mensen vragen wat ik voor werk doe, vertel ik; “Ik werk in de video en animatie industrie.” Meestal roept dat meer vragen op dan antwoorden. Zoals: “Dat is zeker iets met computers?”. Vanaf dat moment werk je in hun ogen in de ICT.
Los van alle camera’s, computers en andere technische gadgets is een video of animatie in essentie het vertellen van een verhaal. Mijn beroep is daarom storyteller. Maar hoe kun je er voor zorgen dat een verhaal wél iets betekent en welke keuze moeten wij als storytellers daarin maken? Naast intellectuele inhoud, moet de storytelling van een video of animatie aan een groot aantal eisen voldoen. Ik heb er een drie op een rijtje gezet.
Ik begin een verhaal vaak met het oproepen van vragen of met herkenbaarheid. Mensen zijn nieuwsgierig van aard en wanneer je eenmaal hun interesse in storytelling hebt gewekt, is het makkelijker om deze vast te houden. De kijker bepaalt namelijk binnen 5 tot 10 seconden of het verhaal zijn of haar tijd waard is. Zorg er dus meteen voor dat dit zo is!
Stel.. je gaat een (mini-)documentaire maken over Kees. Vermijd bij het monteren van de video te starten met het voorstel rondje. Laat de geïnterviewde meteen iets over één van de hoofdvragen vertellen en begin daarna over de persoon zelf. Zo weet de kijker waar de video over gaat. Er zijn meer mensen die Kees heten. De naam van de persoon is ondergeschikt aan het verhaal. De boodschap (in dit geval van Kees) is waar het uiteindelijk allemaal om draait.
De hoeveelheid shot-wissels, inhoud en muziek bepalen gevoelsmatig grotendeels het ritme. Toch zijn er veel meer factoren die het ritme bepalen. Eén die je wellicht niet kent is ‘Point of interest’. Point of interest is de plek in het beeld die de meeste aandacht vraagt. Het menselijk brein is geprogrammeerd om beweging en gezichten van mensen in een fractie van een seconden op te sporen en te analyseren. De afbeelding hierboven is een duidelijk voorbeeld van een opeenvolging van twee shots waar dit principe is toegepast.
Neem het eerste shot. Dit is een centraal gekadreerd close-up shot. Wat je het eerst zal op vallen is een hand (in een video beweegt de hand een beetje). Vervolgens zie je dat hij een hengel vast houdt. Het tweede shot is een totaal shot. Wat je bij dit shot het eerst op zal vallen is een visser met een hengel in zijn hand. Vervolgens de boot op het water. Ook dit shot is centraal gekadreerd. Het oog van de kijker hoeft dus niet het hele beeld compleet af te scannen, omdat de point of interest zich grofweg op de zelfde plek bevindt. Dit is een extra manier van ritme.
Hoe wij de camera bewegen is hoe wij de kijker mee bewegen. Denk bijvoorbeeld aan een shot gedraaid vanaf een statief of op de schouder. Het statief geeft een wat zakelijk, voorspelbaar en veilig gevoel. Gedraaid vanaf de schouder daarentegen voelt minder geregisseerd, onvoorspelbaar en realistischer omdat wij ons hoofd ook niet exact stil houden.
Stel: we gaan een mini documentaire maken over een burgemeester. Een keuze zou kunnen zijn om het interview op statief te draaien, zodat het gesproken verhaal van de persoon extra correct en overtuigend overkomt. Een plakshot van de burgermeester die mensen ontmoet, zou je vanaf de schouder kunnen draaien. Hierdoor geef je het geheel een wat menselijke en persoonlijke lading.
Dit zijn maar drie voorbeelden die wij, als storytellers, achter de schermen gebruiken om een goed verhaal te maken. Elke video of animatie is anders en daarom moeten wij elke keer nieuwe keuzes maken om het verhaal de juiste richting op te sturen. Deze 'trucjes' zijn overigens geen garantie op een goed verhaal. Regels zijn er natuurlijk ook om te breken, wanneer die keuze het verhaal versterkt. Dat is voor mij de reden wat storytelling complex en uitdagend maakt!
Benieuwd wat voor verhalen wij te vertellen hebben? Kijk dan op onze website voor een video of animatie. Nog niet uitgelezen over achter schermen tips? Lees dan de blog over het schrijven van een goede voice-over tekst.
Leeuwarden stond gisteravond letterlijk in de schijnwerpers. Het zal je vast niet ontgaan zijn, The Passion hield Leeuwarden al een tijd in zijn greep met als hoogtepunt natuurlijk het reli-spektakel wat gisteravond live werd uitgezonden.
Ik ga je niet vermoeien met een samenvatting van de inhoud, waarschijnlijk ben jij één van de ruim drie miljoen kijkers die gister voor de buis zat, of was je één van de 16.000 bezoekers die op het Wilhelminaplein stond. (Wij Liwwadders zeggen toch gewoon Zaailand?)
Zoals je hierboven al kunt zien kom ik uit Leeuwarden, ik ben er geboren en woon al ruim 15 jaar op loopafstand van het Zaailand. Toch ben ik gister niet gaan kijken op het Zaailand, maar heb ik er bewust voor gekozen om de uitzending via de televisie te volgen. Want man man man, wat een geweldige productie heeft regisseur David Grifhorst samen met zijn crew van een paar honderd man en vrouw neergezet. Hier word ik superblij van, kippenvel!
Maar wat maakt deze productie dan zo bijzonder? In mijn beleving is dat de producent en de zenders EO, KRO en de NCRV. Zij zien al zeven jaar op rij dat de vernieuwde vertelling van dit bijbelse verhaal inspeelt op beleving en gevoel. Ga maar na, hoeveel programma’s van deze zenders bereiken zoveel mensen, jong en oud, gelovig en niet gelovig. Hierdoor investeren deze partijen veel geld in deze co-productie. En met dat geld kan je hele mooie dingen maken.
En uiteraard maakt geld niet gelukkig, maar helpt het je productie wel. Veel belangrijker is het om een duidelijke visie te hebben. Met je visie overtuig je je opdrachtgever van het verhaal wat je wilt vertellen. En daarmee kan je gaan voorbereiden. Reken maar dat de voorbereidingen voor The Passion Leeuwarden ongeveer een half jaar geleden begonnen zijn. En voorbereiding is in ons vakgebied één van de belangrijkste elementen van een productie.
Voor mij was het absolute hoogtepunt het shot waarin Elske DeWall gevolgd wordt wanneer zij al zingend in het naastgelegen hofje loo
pt. Jij denkt nu misschien; ja dat was mooi, maar ík zat te juichen op de bank. Een cable cam, oftewel een camera aan een kabel, hing boven Elske en volgde haar op de voet. Dit shot (en de shots er voor en erna) zit zo goed in elkaar en is alleen mogelijk door voorbereiding, de visie van de regisseur, goede apparatuur en camera-operators, schakeltechnici, shaders etc. Deze productie is juist zo goed door het inzetten van een team professionals die goed zijn in hun vak en ook als team fungeren. Ze zijn héél goed op elkaar ingespeeld.
Maar eerlijk is eerlijk, David Grifhorst had, om het in zijn eigen woorden te noemen, een snoepwinkel aan apparatuur tot zijn beschikking, maar liefst 18 camera’s konden live geschakeld worden, een crane met camera stond op het dak van het Fries Museum, een cablecam, steadycam en ga zo maar door.
Prachtig om na afloop op een speciaal themakanaal van Ziggo een interview te zien met David Grifhorst. Vers uit de regiewagen en met een smile van oor tot oor vertelt hij hoe gaaf het is om zo’n productie te mogen maken en zoveel goeie en mooie mensen én apparatuur tot je beschikking te hebben. Met passie voor het vak maakt David Grifhorst al jaren The Passion.
Ik maak een diepe buiging voor het hele productieteam van The Passion en ben blij dat mien stadsje zo mooi in beeld is gebracht. Uit dit soort producties haal ik enorm veel inspiratie voor de producties die ik maak met het team van Mstrwrk. Dit betekent voor nu weer vol aan de bak met de voorbereiding voor onze eerstvolgende productie!
Foto's via The Passion Facebook
EDIT: Hieronder het shot waarover ik zo enthousiast ben.
Via het YouTube kanaal van The Passion
Op vakantie of thuis blijven?
Zelf koken of uit eten?
Met de auto of met het openbaar vervoer?
Keuzes; we leven in een maatschappij waarin we in bijna alles wat op ons pad komt keuzes moeten maken. Dit geldt ook voor video. Wat voor soort video kies je voor je bedrijf of organisatie en waar baseer je die keuze op? Hierin zit als videospecialist onze meerwaarde. Wij weten welke vorm van videomarketing het beste past in jouw marketingmix en adviseren jou hierin. Hierbij is het belangrijk om vooraf al te weten wat het doel is met je video;
Wat wil je bereiken, wat voor doelen stel je voor je bedrijf en hoe draagt video bij om dat doel te bereiken?
We signaleren vaak de aanname dat het laten maken van video’s een kostbare zaak is, maar die aanname klopt niet. Zoals Ype in maart al in zijn blog schreef, zijn de kosten afhankelijk van het soort video wat je wilt gaan inzetten. Natuurlijk zijn de kosten hoger om een tv-commercial te maken, waarbij je met zes of meer mensen op de set staat, dan wanneer je een profielvideo laat maken van jou en/of je medewerkers. Wat voor videoproductie je ook maakt; een doordachte videomarketingstrategie is essentieel. En daarmee bedoelen we niet het eenmalig verspreiden van een bedrijfsfilm.
2016 Is hét jaar van online video, waarbij de consument naar verwachting vaker gaat zoeken via YouTube dan met Google. Daarnaast zijn er zoveel soorten video’s. Reden te meer om hierop in te spelen. Een goed voorbeeld hiervan is Centrum Tea Adema, een kinder- en opvoedcoach die naast een coachingspraktijk ook trainingen aanbiedt. Met behulp van korte uitlegvideo’s op YouTube deelt ze haar kennis over gedrag en opvoeding met haar doelgroep; ouders, gezinnen en (potentiële) trainees. Met haar YouTube kanaal heeft ze een community gecreëerd; een plek waarbij
tweewekelijks op een vast moment een video geplaatst wordt waarop de kijkers kunnen reageren. Dit is belangrijk, omdat ze op deze manier laagdrempelig in contact staat met haar doelgroep en hierdoor weet wat daar speelt. Met die informatie kan ze vervolgens weer nieuwe video’s maken die aansluiten op de vraag van haar doelgroep.
Op deze manier werkt Tea Adema fantastisch aan haar klantloyaliteit. Klanten die jouw video’s delen; betere ambassadeurs kan je je niet wensen!
Voor het bedrijf MPC Industries maken we soortgelijke uitlegvideo’s. MPC Industries is een technische producent van diverse klemmen. Het assortiment bestaat uit 800 standaardproducten, waarvoor wij korte instructievideo’s produceren. Deze video’s worden ingezet als handleiding voor het betreffende product en zijn ook terug te vinden op YouTube. Hiermee creëert MPC een meerwaarde voor hun klanten, doordat de klant kan zien hoe een bepaalde klem ingezet wordt (voor aanschaf) en hoe die klem precies werkt (na aanschaf). Daarbij is het kijken van een product- of uitlegvideo laagdrempeliger dan het lezen van een tekst of handleiding. Dit is ook weer een mooi voorbeeld van videomarketing.
Uitlegvideos en kennisvideo’s zijn nog maar twee voorbeelden over hoe je video kan inzetten. Er zijn natuurlijk nog veel meer mogelijkheden. 2016 Is ook het jaar van virtual reality. Met 360 graden video’s zet je een optimale beleving neer, waarmee je potentiële klant vanachter zijn of haar bureau kennis laat maken met je bedrijf, organisatie of evenement. Ik verwacht dat de groei van 360 graden video's in 2017 explosief is, doordat de massa deze vorm van video gaat omarmen.
Uiteraard zijn er kosten verbonden aan het uitbesteden van het maken van je video’s, maar dit moet je er als ondernemer niet van weerhouden om actief met video aan de slag te gaan. Tenslotte kost het tijd om een community te realiseren. De enige manier om dit voor elkaar te krijgen is ermee te beginnen. Je kan altijd starten met het maken van korte vlogs op je telefoon (let op, horizontaal filmen) om een begin te maken met je videomarketing. Volgens de encyclopedie betekent ondernemen het volgende:
ondernemen
Oftewel, ga aan de slag, stel je doelen en neem contact met ons op om samen je videomarketing plan op te stellen. Om zo te blijven bouwen aan het creëren van je klantcommunity en klantloyaliteit. Als ondernemer weet je vast al dat een groot deel van je huidige klanten ook terugkerende klanten zijn. Klanten die herhalingsaankopen doen.
Het is inmiddels zomer. Een periode waar iedereen naar uitkijkt, lekker bijkomen van weer een jaar hard werken. En als je toch bezig bent met vakantie vieren lees naast onze blogs ook even de online video special van de website Marketingfacts.
Fijne zomer!
Het bijzondere van video vind ik het kunnen vertellen van een verhaal met extra dimensies. Naast het verhaal opzich, kan beeld veel betekenen bij het verhaal. De puzzel om een goede balans te vinden tussen verhaal, beeld en muziek is voor mij de grootste uitdaging. En dat kan je goed in een documentaire uiten, waar het onderwerp van het verhaal al een sterke basis geeft.
Aan het eind van mijn opleiding Communication and Multimedia Design was het punt aangebroken om te gaan afstuderen en ik wist al hoe ik dat wou doen, namelijk een documentaire maken. Helaas zat ik wel met een klein puntje, het onderwerp... Die had ik nog niet. Ik wilde niet een film maken om het filmen, maar juist om een goed verhaal te vertellen.
Mijn afstudeerdocent (Chris Mostert) heeft mij toen in contact gebracht met Piter. Ook hij wou afstuderen en, net zoals mij, een documentaire maken. Het grote verschil was dat hij al een onderwerp had, namelijk zijn bekende vader die kort daarvoor was komen te overlijden.
De film hebben Piter en ik uiteindelijk samen geregisseerd en daarnaast heb ik mij vooral bezig gehouden met de montage. De grootste uitdaging voor mij was het puzzelen met beeld en het verhaal. Een goede balans vinden. Dat moment wanneer de puzzelstukjes op zijn plaats vallen, daar haal ik de kick uit.
In deze poëtische film gaat Piter opzoek naar het niemandsland tussen hem en zijn vader, de overleden blinde dichter Tsjêbbe Hettinga. De hoofdlijn van de zoektocht is "Wie was mijn vader?" Hierdoor ontstond de titel ‘Heit’, het Friese woord voor ‘vader’. De lichte kant van Tsjêbbe wordt volgens Piter bepaald door de ongekende visuele, poëtische kracht van zijn vader. Bovendien was zijn vader een geliefde en karakteristieke verschijning. Daarnaast gaat de film ook in op de donkere kanten van Tsjêbbe. Piter heeft zich door de afstand – het Niemandsland – tot zijn vader niet goed aan hem kunnen spiegelen. Overmeesterd door het verdriet om het verlies van zijn moeder en vader, zo kort achter elkaar, gaat hij op zoek naar antwoorden op vragen waarmee hij achterbleef.
De eerste versie van de film is in première gegaan op het Noordelijk Film Festival 2014 en kreeg daar van de Leeuwarder Courant Publieksprijs een score van 9,3. Naar aanleiding van de vertoning op het festival, zijn er gesprekken met Omrop Fryslân geweest om de film ook tijdens Fryslân DOK uit te zenden. Dit is uiteindelijk op 14 & 15 mei 2016 na kleine aanpassingen gebeurd bij NPO 2.
De film kan hier teruggekeken worden.
‘Zou je het erg vinden om op een zondagmiddag door de gang te worden gesleept?’ Nee, dat zou geen logische vraag zijn geweest tijdens mijn sollicitatiegesprek. Hoe eindig je dan op de zondagmiddag, op je werk, op de grond in de gang?
Van je hobby je werk maken. Dat hebben wij als team gedaan. Dagelijks werken we aan creatieve producties, die zijn gebonden aan budgetten en strakke tijdschema's. Als creatieveling moet je soms buiten deze kaders werken om je creativiteit op zijn beloop te laten.
Onder het genot van een hapje en drankje brainstormen, schrijven en herschrijven. Iedereen vraagt zich intussen af wat het verschil is tussen versie_010 en versie_011. Het is al laat. Je laat het op je inwerken en komt er na het weekend als team op terug. Iedereen is het met elkaar eens, versie_011 wordt hem! Een fijn startpunt, maar bij het produceren van een film komt heel wat kijken. Zo hebben wij twee dagen gebrainstormd. Moesten we een locatie regelen. Hadden we een draaidag van 12 uur en werd er na een werkdag gewerkt aan de edit van de film, in de avonduren.
Mijn collega Ype beantwoordt in zijn blogs veelgestelde vragen over dit proces.
Naast dat het leuk is, helpt creatief bezig zijn om je expertise uit te breiden. Het biedt de ruimte om te experimenteren, omdat er geen budget aan gebonden is. Wij als videogekken worden enthousiast van alle nieuwe mogelijkheden die de techniek ons biedt. Technieken waarmee je experimenteert, voor je deze kan toepassen. Het moet van toegevoegde waarde zijn voor het verhaal, zodat de boodschap nog beter overkomt.
Zo eindig je op de zondagmiddag, op je werk, op de grond in de gang. Puur door creativiteit en experimenteren.
Leuk al deze informatie, maar hebben we iets gewonnen? Een deskundige jury beoordeelde zeven uiteenlopende inzendingen. Helaas zijn wij met onze inzending niet in de prijzen gevallen. Dit weerhoudt ons er niet van om weer mee te doen aan een filmwedstrijd of filmfestival. Op naar de volgende.
Benieuwd naar het eindresultaat? Check em' hier.
MSTRWRK bestaat eind deze maand (geschreven in 2016) alweer, jawel, negen jaar. Zo, wat gaat dat snel! In die periode zijn we vaak tegen een aantal terugkerende vragen aangelopen. Hierbij behandel ik een aantal van die vragen.
Wij hanteren geen standaard prijzen. We maken namelijk ook geen standaard producties. Iedere videoproductie of animatie is anders. Om een offerte op te stellen maken we het liefst een afspraak. Daarin proberen we zoveel mogelijk informatie tot ons te krijgen. Dit doen we door middel van het stellen van veel vragen. Maar belangrijker nog; wat wil je bereiken en wat is het doel van de video of animatie. Daarnaast proberen we al een beeld te krijgen van het aantal filmlocaties. Want ook daar hangt de prijs vanaf. Op basis van alle informatie die we tijdens het gesprek hebben gekregen, kunnen we een heldere en duidelijke offerte opstellen. In de offerte beschrijven we vervolgens zo nauwkeurig mogelijk hoe het traject er uit gaat zien.
Ja, gelukkig wel! Nou ja, bijna alles. Omdat we met een team van 8 personen werken, met ieder hun eigen expertise, kunnen we zo goed als alles in eigen hand houden. En dat is natuurlijk superfijn, omdat we hierdoor erg betrokken zijn met elkaar gedurende het hele productieproces. De lijntjes met de opdrachtgever zijn hierdoor kort. Omdat we flexibel willen zijn, werken we met een aantal freelancers die we in kunnen schakelen. Daarnaast werken we met externe visagisten en bijvoorbeeld voice-overs.
Hoe zit dat precies met een voice-over?
Wij werken samen met diverse stemacteurs, uit zowel binnen- als buitenland. Naast dat elke videoproductie uniek is, is natuurlijk ook elke stem uniek voor een voice-over. Het kan een video of animatie maken of breken. Daarom zoeken we ook met zorg een geschikte stem uit voor een productie. Naast dat de stemacteur zich uiteraard zelf inleeft in het verhaal, sturen wij aan op bijvoorbeeld het tempo, de tone-of-voice, rustmomenten etc..
In mijn volgende blog zal ik weer een aantal veelgestelde vragen beantwoorden. Heb je ook een vraag die je graag beantwoord wilt zien? Laat dan hieronder een reactie achter.
De smartphone heeft al een tijd geleden z’n debuut gemaakt. We kunnen er dan ook niet meer om heen. In Nederland zijn meer smartphones in gebruik dan PC’s. Geen wonder dat het straatbeeld is veranderd.
15 Jaar geleden liepen we nog met een discman op zak om een cd te kunnen luisteren. Tegenwoordig downloaden of streamen we tientallen cd’s met één muisklik. We lopen met dopjes in de oren over straat om maar alle muziek te kunnen luisteren die we met net zoveel gemak gedownload hebben.
We hebben het straatbeeld geleidelijk zien veranderen door de witte oordopjes van de iPod. We zien pubers met een telefoon waar keiharde muziek uit komt en jong en oud maken te pas en te onpas selfies.
Gebeurd er iets bijzonders op straat? Dan pakken we massaal de smartphone om een video te maken. En hier gaat het mis...
Wanneer ik iemand een video zie maken of een video zie posten op Facebook, dan is deze (bijna) altijd verticaal. Waarom?
Deze vraag krijg ik niet beantwoord, zou het komen omdat we een telefoon altijd verticaal gebruiken? Maar video’s kijken we toch nooit verticaal? We kijken al jaren films, series en homevideo’s in een beeldverhouding van 16:9 en daarvoor nog in een 4:3 verhouding. Het is met de grote schermen van tegenwoordig toch juist zonde om maar 1/3 van je totale beeld te gebruiken?
Daarom wil ik jullie toch vragen om eens na te denken voor het filmen, draai je telefoon een kwartslag voordat je op de opnameknop drukt.
Je video’s én het straatbeeld zal er zoveel mooier van gaan uitzien. Ik als video professional wordt daar een blijer mens van.
Een demonstratie, georganiseerd door weblog Geenstijl, op het malieveld in Den Haag leverde amper demonstranten op, het lijkt er op dat mensen zich niet druk maken om het verticale video syndrome. Of zou het komen omdat we wel video’s maken met onze telefoon maar ze nooit terugkijken?
Zin in een verhelderend gesprek? Neem contact op en kom vrijblijvend een kopje koffie doen.
