Op vrijdagmiddag sluiten wij traditioneel de week af met een kleine vrijdagmiddagborrel.
We bespreken de nog lopende producties en proosten op de behaalde deadlines, successen moet je vieren tenslotte.
De borrel is juist een afsluiting van een drukke werkweek, zo niet afgelopen vrijdag voor een deel van ons team. De borrel werd wel gedronken, maar Matthias, Jurian en Wouter gingen daarna nog 48 uur door om een film te maken in één weekend!
In deze blog gaan we in op waarom je in hemelsnaam na een 40 urige werkweek nog een weekend gaat doorhalen om een film te maken.
We deden mee met het 48 hour filmproject in Leeuwarden.
Een competitie waarin je binnen 48 uur een film maakt. Van script tot film.
Deze competitie vindt wereldwijd plaats in verschillende steden, nagenoeg elk weekend is er ergens ter wereld wel een 48 hour filmproject. Voorbereiden is geen optie. Op vrijdagavond om zeven uur weet je pas voor welk genre je een film moet maken.
Ook krijg je dan te horen wat de verplichte ingredienten zijn.
Dit is de naam van de hoofdpersoon, een verplichte zin én een verplichte prop.
Een prop is een attribuut die je in de film (subtiel) tegen moet komen.
Dit jaar was de verplichte prop een fietsonderdeel, de verplichte zin: Ik zoek niet, ik vind (eventueel Engelstalig: I don't search, I find) en een verplicht hoofdpersoon Louis/Lousie Laagland (mannelijk/vrouwelijk).
Voor mij is het meedoen aan een 48 hour filmproject niet nieuw.
Hiervoor heb ik al drie keer eerder meegedaan met verschillende teams.
Voorgaande edities had ik de rol van opnameleider. Dit betekent dat je gedurende de dag de planning in de gaten houdt en de draaidag zo soepel mogelijk laat verlopen. Je bent dan de schakel tussen de regisseur en de rest van de crew.
Dit jaar werd ik gevraagd door het team Hit and Run (teamnaam) om mee te doen als regisseur.
Zowel de rol van opnameleider als die van regisseur ligt mij goed en gebruik ik in mijn dagelijks werk voor Mstrwrk. Maar ik hoor je zeggen: "Waarom doe je dan hier nog aan mee?"
Simpel, als je een commerciele klus draait, heb je te maken met budgetten, opdrachtgevers en een productietijd van (meestal) een paar weken.
Nu moet je in 48 uur van script tot film opleveren zonder al deze kaders. Het dwingt je om anders te denken, snel te schakelen en keuzes te maken. En hier leer je zo ontzetten veel van!
Wanneer je dit in een team doet waarin iedereen een rol heeft die hem of haar past, zorg je er voor dat iedereen kan exelleren en juist doen waar hij of zij goed in is.
Op deze manier ontstaat een energie waarin je veel voor elkaar krijgt.
Vooraf is het natuurlijk spannend, omdat je niet weet wat je precies gaat tegenkomen, maar achteraf is het geweldig om te zien hoe alles op zijn plek valt.
Aangezien wij 1,5 week voor het 48 hour filmproject pas besloten hadden om mee te doen, hadden we een relatief kleine crew. We hadden geen geluidsman, geen componist en geen audiodesigner. Onze producent Paul Faber wist een paar uur voor de kick-off nog een student van het Friesland College bereid te vinden om mee te doen en het geluid op te nemen. Toen wij vrijdagavond te horen kregen voor welk genre (Mockumentary) we een film mochten maken, moest er nog wel wat geregeld worden. Drie uur voordat we de laatste opnames konden maken heeft de producent last-minute nog poppodium Neushoorn kunnen regelen voor een aantal scenes, en wist Marieke, mijn regie-assisitent nog een band te regelen die voor onze film de muziek wilde opnemen. Want, alles van je film moet in die 48 uur geproduceerd worden!
Ongeacht het resultaat, je hebt na 48 uur een film hebt gemaakt.
Die is niet perfect, maar dat is juist het leuke. Als collega’s hebben wij het vaak over welke films we tof vinden en welke we graag zouden willen maken.
Er volgen dan allemaal leuke ideeën, maar daar blijft het dan ook vaak bij. Leuke ideeën.
In het 48-weekend (lees fourty- eight) kom je mensen tegen waar je normaal niet zo snel mee samen zou werken, word je uitgedaagd en moet je snel keuzes maken.
Dit leidt tot verassende resultaten waar je veel van leert. Het is een spoedcursus filmmaken die, wat mij betreft, iedereen eens moet proberen. Alvast een tip: neem maandag vrij.
Voor commercieel werk wordt er van je verwacht dat je goed en netjes werk levert. Met name interviews kunnen vaak maar één keer gedraaid worden. Dus wat doe je dan? Je kiest voor een bepaald type shot, waarvan je precies weet dat het gaat werken en dat de klant er blij van wordt. Terwijl er veel meer mogelijkheden zijn die misschien in bepaalde situaties veel sterker het verhaal vertellen. Voor mij is het 48 hour filmproject de uitgelezen kans om eens te experimenteren met cameravoering. Je leert het meest met trial & error. Dat maakt zo’n dag extra spannend, omdat je niet weet of het gaat werken. Bij deze 48 productie heb ik ook kunnen werken met een andere camera, een mooi project om daarnaast eens te experimenteren met andere objectieven.
Wellicht dat ik bij een volgende commerciële klus een techniek toe ga passen die ik bij 48 Hour geprobeerd heb. Nu ik het resultaat van deze cameravoering gezien heb voelt het veiliger om het ook op commercieel niveau toe te passen. Zo kunnen we de klanten wellicht extra verrassen met unieke video producties.
Aanstaande zaterdag 11 november wordt onze film vertoond op het Noordelijk Film Festival in de Harmonie in Leeuwarden, samen met nog 27 films gaat "De Binnenband" in première. Als je vlug bent kan je er nog bij zijn. Er zijn nog kaarten beschikbaar. Wil je meer weten over dit project, voel je dan vrij om contact met ons op te nemen.
Wouter Koopmans
‘Zou je het erg vinden om op een zondagmiddag door de gang te worden gesleept?’ Nee, dat zou geen logische vraag zijn geweest tijdens mijn sollicitatiegesprek. Hoe eindig je dan op de zondagmiddag, op je werk, op de grond in de gang?
Van je hobby je werk maken. Dat hebben wij als team gedaan. Dagelijks werken we aan creatieve producties, die zijn gebonden aan budgetten en strakke tijdschema's. Als creatieveling moet je soms buiten deze kaders werken om je creativiteit op zijn beloop te laten.
Onder het genot van een hapje en drankje brainstormen, schrijven en herschrijven. Iedereen vraagt zich intussen af wat het verschil is tussen versie_010 en versie_011. Het is al laat. Je laat het op je inwerken en komt er na het weekend als team op terug. Iedereen is het met elkaar eens, versie_011 wordt hem! Een fijn startpunt, maar bij het produceren van een film komt heel wat kijken. Zo hebben wij twee dagen gebrainstormd. Moesten we een locatie regelen. Hadden we een draaidag van 12 uur en werd er na een werkdag gewerkt aan de edit van de film, in de avonduren.
Mijn collega Ype beantwoordt in zijn blogs veelgestelde vragen over dit proces.
Naast dat het leuk is, helpt creatief bezig zijn om je expertise uit te breiden. Het biedt de ruimte om te experimenteren, omdat er geen budget aan gebonden is. Wij als videogekken worden enthousiast van alle nieuwe mogelijkheden die de techniek ons biedt. Technieken waarmee je experimenteert, voor je deze kan toepassen. Het moet van toegevoegde waarde zijn voor het verhaal, zodat de boodschap nog beter overkomt.
Zo eindig je op de zondagmiddag, op je werk, op de grond in de gang. Puur door creativiteit en experimenteren.
Leuk al deze informatie, maar hebben we iets gewonnen? Een deskundige jury beoordeelde zeven uiteenlopende inzendingen. Helaas zijn wij met onze inzending niet in de prijzen gevallen. Dit weerhoudt ons er niet van om weer mee te doen aan een filmwedstrijd of filmfestival. Op naar de volgende.
Benieuwd naar het eindresultaat? Check em' hier.
Het borrelt al een tijdje om over dit onderwerp wat te schrijven. Een trend die we heel duidelijk binnen de videowereld zien is, ja ook hier, de trend van ‘geven’. En volgens mij werkt dit ook echt. Men houdt van krijgen, van service en op de wenken bediend te worden. Vanzelfsprekend eigenlijk. Maar niet voor iedereen. Er wordt vaak nog uitgegaan van het vertellen vanuit ‘wij’ in plaats van ‘u/jij’.
Begrijp je doelgroep
Een voorbeeld. Melkbussenfabrikant (wie kent ze nog?) Piet de Boer heeft geïnvesteerd in een nieuwe machine waardoor hij productietechnisch sneller kan werken. Leuk voor meneer De Boer, maar boer Harmsen heeft hier geen boodschap aan. Als klant van Piet de Boer, wil hij een waterdichte melkbus die onderhoudsvrij gecoat is en wellicht ook nog verkoelend werkt. Drie belangrijke kenmerken voor boer Harmsen komen dan al meteen naar voren: waterdicht, onderhoudsvrij en verkoelend. Maar hoe ze gefabriceerd worden zal boer Harmsen een runderworst zijn. Al zou het op een middeleeuwse manier gebeuren, als hij maar kan vertrouwen op zijn melkbus.
Op zich begrijp ik de situatie van Piet de Boer; een dure investering, jaren geld voor opzij gezet en dat moet zich de komende jaren uitbetalen. Dat wil je toch graag aan je brede publiek tonen. En daar gaat het fout. Dat wil de ondernemer graag. Je zou kunnen zeggen de klant is koning, maar in zo’n situatie voelen we ons verplicht om op te komen voor de klant vàn de klant. Oftewel; de doelgroep van Piet de Boer.
Goed gevoel creëren door te geven
Dat wat betreft de insteek van een videoboodschap. Het belangrijkste komt nog; we gaan iets weggeven. U kunt zich vast voorstellen dat u iets in elkaar wilt zetten, een speciaal soort hout wilt aflakken of een gevoelig soort plant wilt herplanten in uw tuin. Situaties die stuk voor stuk wel eens voorkomen. Wat gaan we dan massaal doen? Juist. Zoeken op internet, op YouTube of Google. En al snel verschijnen de eerste video’s voor je neus, waarin haarfijn uitgelegd wordt welke stappen en handelingen je moet uitvoeren. Neem het laatste voorbeeld: het herplanten van een plant. Dit betekent dat meneer of mevrouw fanatiek in zijn of haar tuin bezig is. Het moment om als tuincentra een dergelijke video ‘weg te geven’ kan eigenlijk niet beter. Gewoon voor niets op internet te zien en het helpt je klant het voorjaar door te komen. De klant ervaart de video als verhelderend en behulpzaam. De producten van het betreffende tuincentrum komen onbewust langs, gevolgd door het logo en de pay-off. Je geeft reclame, met een goed gevoel.
Een tuincentrum geeft en creëert een goed gevoel door uit te leggen hoe je een gevoelige plant herplant.
Tijd van ‘geven’ is dus ook aangebroken in videoland. Dat wil niet zeggen dat je je bedrijf niet meer màg presenteren maar als je dan toch bezig bent; denk ook even aan je doelgroep.
Zin in een verhelderend gesprek? Neem contact op en ik kom graag vrijblijvend een kopje koffie doen. Zonder gekoelde melk overigens. Alleen suiker.
